Przewodnik był równolegle przygotowywane przez KARTĘ w wersji polskiej. Prace nad Przewodnikiem były prowadzone przez NIPC „Memoriał” w latach 1990–97. Pierwotnie realizatorom przyświecały cele bardziej popularyzatorskie niż naukowe, opierali się głównie na materiałach o charakterze osobistym. Jednak z czasem przyjęto koncepcję węższą, lecz dającą mocną podstawę dla przyszłych badań. Za bazę źródłową uznano urzędową dokumentację państwową, która w tym czasie stawała się coraz bardziej dostępna. Wykorzystanie tajnych dotąd rozkazów i wewnętrznych sprawozdań umożliwiło opracowanie wiedzy podstawowej, a przede wszystkim – struktury obozów. W Polsce większość informacji Przewodnika pojawiała się po raz pierwszy.
