Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego (SEW UW) (wcześniej Studium Europy Wschodniej i Azji Środkowej) – powstało w 1990 przy Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Podstawą organizacji Studium było powołane pod kierownictwem profesora Tadeusza Majdy Seminarium Problemów Narodowościowych Związku Radzieckiego i Europy Środkowej. Inicjatorami powstania seminarium oprócz Majdy byli Andrzej Ananicz oraz Jan Malicki. Studium prowadzi działalność naukową i dydaktyczną związaną z krajami byłego bloku komunistycznego.
Korzenie Studium tkwią w podziemnym piśmie „Obóz” założonym w 1981 oraz w próbach tworzenia podziemnego Instytutu Europy Wschodniej w końcu 1983 r.
Od 1992 Studium Europy Wschodniej organizuje „Wschodnią Szkołę Letnią” przeznaczoną dla młodych badaczy z Europy Wschodniej i Środkowej, zajmujących się historią i współczesnością regionu. Od 1998 przy Studium prowadzone są Specjalistyczne Studia Wschodnie. „Studia Wschodnie” mają charakter interdyscyplinarny i mają na celu przekazywanie specjalistycznej wiedzy o regionie.
Od 2002 przy Studium działa katedra Fulbright-Warsaw University Distinguished Chair in East European Studies – pierwsza na świecie katedra Fulbrighta specjalizująca się w studiach wschodnich.
Studium prowadzi szeroką działalność wydawniczą. Wśród wydawanych pozycji należy wymienić m.in. „Obóz”, „Przegląd Wschodni”, „Nowy Prometeusz” czy „Pro Georgia (Journal of Kartvelological and Caucasian Studies)”.
Od początku istnienia dyrektorem Studium Europy Wschodniej jest Jan Malicki.
